Kategoria: Archiwum: Wspomnienia NIE-ujawnione

Dom był często pełen gości. Mamuśka kierowała gotowaniem i smażeniem mięsiwa na kolację. Kotletów było zawsze dwa razy więcej niż ktokolwiek mógł zjeść. Było to w czasach, gdy mięso było na kartki, a normalni ludzie stali w kolejkach, aby kupić kawałek mięsa. Na moje pytanie, po co tyle gotować i wystawiać na stół dwa razy więcej niż ktokolwiek może zjeść, Zdzisia odpowiadała: „A nuż ktoś przyjdzie?”.

Piotr Nowaczyk Wspomnienia NIE-ujawnione Rozdział 10 Początki W podróż poślubną polecieliśmy do Turcji. Ledwo zdążyliśmy na samolot. Przyjaciel wybrany przez Danusię na ślubnego świadka miał nas odwieźć swoim maluchem do Poznania na nocny pociąg do Warszawy. Niestety przeholował z alkoholem „kontynuując wesele” z moim teściem. Wyszło na to, że to…

Rozdział IX Nowa droga życia. Każdy ślub i każde wesele jest inne. Każdy pamięta z niego co innego. Różne fragmenty zapadają w pamięć uczestników. Nowożeńcy w różny sposób doświadczają faktu nieodwracalności zawarcia związku małżeńskiego. Niektórzy wiążą to ze słowami przysięgi, inni z momentem wymiany obrączek, jeszcze inni z sentencjonalnym stwierdzeniem: „Ogłaszam was mężem i żoną”. Może to dziwne, lecz dla mnie momentem przełomowym była chwila, gdy wsiedliśmy do samochodu przed rodzinnym domem Danusi.

„Darowiznę dostał pan ze Związku Radzieckiego!” – oznajmił uroczyście urzędnik – „A darczyńca to pański krewny, bo też nazywa się Nowaczyk, tylko pisze się cyrylicą” – oznajmił tryumfalnie i pokazał mi fotokopię dokumentu nadania.

W Tunezji zwiedzaliśmy ruiny starożytnej Kartaginy. Od jakichś szemranych wartowników nabyłem za butelkę whisky Johnnie Walker kilka znalezionych przez nich starożytnych monet. Ku mojemu zdumieniu, poddane późniejszej analizie i wycenie po powrocie do kraju, okazały się autentyczne i wartościowe.

Piotr Nowaczyk. Wspomnienia NIE-ujawnione. Rozdział 6. Lombard. – Latem 1985 wspólnie z moimi włoskimi przyjaciółmi załatwiłem drugie tournée dla zespołu Lombard. Zespół ten podobał mi się zawsze. Według mnie, był wówczas najlepszy w Polsce, a rywalizować z nim o palmę pierwszeństwa mógł jedynie Perfekt albo Lady Pank. W polskiej muzyce rockowej działy się duże zmiany.

Spełniłem swoje marzenie. Łaziłem po wszystkich miejscach związanych z Beatlesami: Penny Lane, Strawberry Hills, dawne kamieniołomy, gdzie John Lennon założył swój pierwszy zespól The Quarrymen, miejsce gdzie był legendarny klub „The Tavern”.

Bujne życie towarzyskie, zaprzysiężone kawalerstwo, odżegnywanie się od standardów, a jednocześnie korzystanie z uroków życia, czyniło moją egzystencję dość barwną i ciekawą, lecz skomplikowaną i nieuporządkowaną. Gubiłem się w niej, w nic nie wierzyłem, niczego nie pragnąłem, o nic nie walczyłem. I tak nagle, spotkać dziewczynę tryskającą optymizmem,…

Rozdział 3 „Hard headed woman”, czyli jak to jest z „Twardogłową kobietą”? Termin „twardogłowy” był w czasach Komuny, a zwłaszcza w czasie stanu wojennego szczególnie obraźliwy. Mówiło się o „twardogłowych towarzyszach w szeregach PZPR”…

Zespół Adwokacki Nr 13 położony był dokładnie vis-a-vis wejścia do Sądu Rejonowego w Poznaniu. Odległość zmierzyłem krokami: 33 metry od drzwi do drzwi. No może od schodów do schodów. Położenie to było szczęśliwe i wygodne. Zdarzało się, że zabłąkany podsądny w ostatniej chwili rozglądał się za adwokatem. Wybór, często przypadkowy, padał na „trzynastkę”, bo było najbliżej.