Adam Redzik [Palestra 2008 Nr 11-12] Dzieje adwokatury rozumianej szeroko, jako zastępstwo procesowe, rozpoczęły się w starożytności. To w republikańskim Rzymie ogromną rolę odgrywali mówcy, których uważa się za poprzedników adwokatów. Takim oratorem był znakomity Cicero, wielokrotnie występujący w procesach, nie jako zastępca procesowy, ale „przyjaciel” popierający i wspierający stronę. Istniały wówczas dwa rodzaje zastępstwa: cognitores i procuratores. W wiekach późniejszych wykształciło się bardziej podobne współczesnemu zastępstwo procesowe – causidici, o których piszą m.in. Tacyt i Juwenalis. W Polsce początki zastępstwa procesowego sięgają z pewnością pierwszych wieków państwowości i nikną gdzieś w mgle niepewności i przypuszczeń. Niektórzy badacze historii adwokatury polskiej widzą początek instytucji w czasach pierwszego króla Bolesława I […]
