Czy śledząc relacje medialne jesteśmy w stanie zrozumieć, co czują Ukraińcy i Ukrainki w czasie, gdy ich miasta są bombardowane? Czy tak naprawdę zdajemy sobie sprawę, jakie piętno zostawia wojna?

Dlatego powinniśmy ćwiczyć naszą wyobraźnię i empatię, by rozumieć świat i innych ludzi lepiej. Na szczęście jest sztuka, która doskonale może nam w tym pomóc.

Wczoraj miałem zaszczyt być jednym z widzów spektaklu „Ćwiczenia z dyplomacji” teatru Usta Usta Republika, który powstał z udziałem artystek z Ukrainy i na podstawie ich historii.

Było to głęboko poruszające przeżycie. Trudno było powstrzymać łzy, a niekiedy śmiech z satyry o postawie niektórych mediów, polityków czy hierarchów.

Jestem pod wrażeniem uchodźczyń, występujących w spektaklu, które zdobyły się na odwagę, by otworzyć przed nami swoje serca. Bardzo doceniam wrażliwość i odpowiedzialność twórców w podejściu do tematu, bez epatowania okrucieństwem, z oszczędną, ale efektowną scenografią i z wielką klasą.

Spektakl będzie grany znów od stycznia, więc gorąco polecam już rezerwować sobie czas.

To niebywałe, jak wielki teatr może być odegrany na tak niewielkiej przestrzeni. Wielkie brawa dla całego zespołu!

(Ryszard Kapuściński, „Jeszcze dzień życia”).