Monografia jest pierwszym opracowaniem spuścizny Brzechwy jako prawnika. Przedstawia jego dorobek piśmienniczy w języku polskim, francuskim i włoskim oraz wpływ działalności Jana Brzechwy na treść i doktrynę prawa w Polsce. Autorzy starają się przybliżyć wątki prawnicze w biografii artysty i podkreślić jego rolę w kształtowaniu się systemu prawnego, a także świadomości prawnej w Polsce i na świecie.
Książka zawiera także analizę międzywojennego orzecznictwa i sporów sądowych dotyczących prawa autorskiego, przeprowadzoną na podstawie publikacji Jana Brzechwy, oraz źródeł o sporach, w których reprezentował strony jako adwokat.
Imponujący prawniczy (i adwokacki) dorobek Jana Brzechwy (właśc. Jan Wiktor Lesman, pseudonim Brzechwa wymyślił jego brat stryjeczny, poeta Bolesła Leśmian – „brzechwa” to część strzały) musi być specjalnie promowany; niemniej dobrze by było aby adwokaci i aplikanci adwokaccy tenże prawniczy dorobek znali i wiedzieli, że Jan Brzechwa był adwokatem i wybitnym specjalistą w dziedzinie prawa autorskiego. Ale prawda jest taka, że dorobek prawniczy Brzechwy nigdy nie przebije popularnością Kaczki Dziwaczki, czy Akademii Pana Kleksa. A Jego bajki z niezastąpionymi ilustracjami Jana Marcina Sznacera znają wszyscy.
Czytaj też:
Agnieszka Dajbor
