Maciej Gutowski & Piotr Kardas Wystarczy posadzić go w wygodnym fotelu w eleganckim gabinecie, udostępnić atrybuty władzy, stworzyć iluzję, że decyduje o ważnych sprawach, by miał poczucie satysfakcji i siły. Urzeczony pozorami nie usłyszy, że fotel i gabinet w istocie należą do kogoś innego. Nie dostrzeże, że insygnia władzy nie czynią go prawowitym jej dysponentem. Własne decyzje będzie uważał za wiążące, choć inni potraktują je jak uzurpację. Nie zauważy różnicy między malowanym a realnym. Jest wszakże po prostu nominatem, powołanym ratione imperii nie imperio rationis. Nie z uwagi na szczególne przymioty, lecz prawem silniejszego. Zapewne z tych względów pióro postrzega wyłącznie w perspektywie atrybutów władzy, ignorując to, że bywa symbolem […]
